پول شویی در استرالیا

امروزه پول مهم‌تر از اکسیژن شده است و همه در مسابقه کسب درآمد هستند. مردم از راه‌ها و روش‌های مختلفی برای به دست آوردن پول استفاده می‌کنند. افرادی هستند که برای کسب درآمد به راه‌های قانونی متوسل می‌شوند، در حالی‌که عده‌ای نیز هستند که برای به دست آوردن ثروت از هیچ کار غیرقانونی دریغ نمی‌کنند. در این مطلب قصد داریم به پول شویی در استرالیا بپردازیم.

پول شویی چیست؟

پول شویی شامل پنهان کردن دارایی‌های مالی است تا بتوان از آن‌ها بدون شناسایی روش به دست آوردنشان، استفاده کرد. مجرم از طریق پول شویی، درآمدهای پولی حاصل از فعالیت مجرمانه را به وجوهی با منابع ظاهراً قانونی تبدیل می‌کند. این روند، پیامدهای اجتماعی مخربی دارد. پول شویی سوخت لازم را برای فروشندگان مواد مخدر، تروریست‌ها، دلالان اسلحه و سایر مجرمان فراهم می‌کند تا فعالیت‌های جنایی خود را توسعه دهند.

نشانه‌های پول شویی

ویلیام روزنبلات برای یافتن نشانه‌ها و مراحل پول شویی، یک چارچوب را طراحی کرده است. طبق نظریه او، پول شویی با تزریق پول آغاز می‌شود، سپس لایه‌بندی می‌شود و در انتها، ادغام و یکپارچه‌سازی صورت می‌گیرد. 

تزریق پول

یک سازمان جنایی، صاحب یک کسب‌وکار قانونی مانند رستوران است. پول به‌دست‌آمده از فعالیت‌های غیرقانونی به‌تدریج از طریق رستوران به بانک واریز می‌شود. این رستوران، فروش نقدی روزانه را بسیار بیشتر از آنچه در واقع دریافت می‌کند، گزارش می‌دهد.

مثلاً تصور کنید که رستوران در یک روز 2000 دلار پول نقد دریافت می‌کند. 2000 دلار اضافی – که پول حاصل از فعالیت‌های غیرقانونی است – به این مبلغ اضافه می‌شود و رستوران به‌دروغ گزارش می‌دهد که در آن روز 4000 دلار فروش نقدی داشته است. این پول در حال حاضر به‌حساب بانکی قانونی رستوران واریزشده است و به‌ عنوان یک سپرده عادی از درآمد کسب‌وکار رستوران به نظر می‌رسد.

لایه‌بندی پول

برای رسیدگی به مسائل مالیاتی – یعنی جلوگیری از اینکه رستوران درنتیجه ثبت درآمد غیرواقعی، صورت‌حساب مالیاتی بیش ‌از حد دریافت کند – رستوران ممکن است پول را سرمایه‌گذاری کند. این سرمایه‌گذاری در یک تجارت قانونی مانند املاک و مستغلات انجام می‌شود. به این طریق با استفاده از شرکت‌های صوری یا شرکت‌های هلدینگ که شامل چندین شرکت تجاری هستند، همه‌چیز را از دید مقامات پنهان می‌کنند. 

“لایه‌بندی” اغلب شامل انتقال پول از طریق چندین تراکنش، حساب و شرکت است. پول ممکن است:

• از طریق یک کازینو عبور کند تا اعلام شود در قمار به‌دست‌آمده است.
• از یک یا چند مبادله ارز خارجی عبور کند.
• در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری شود.
• درنهایت به حساب‌هایی در بهشت‌های مالیاتی خارج از کشور منتقل می‌شود که تراکنش‌های بانکی تحت نظارت بسیار کمتری قرار دارند. 

انتقال‌های متعدد از یک حساب یا یک شرکت به دیگری، ردیابی پول و اتصال به منبع غیرقانونی اصلی آن را به‌طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند.

ادغام و یکپارچه‌سازی

در مرحله نهایی پول شویی، یکپارچه‌سازی پول در تجارت قانونی یا سرمایه‌گذاری شخصی انجام می‌شود. ممکن است برای خرید کالاهای لوکس و گران مانند جواهرات یا اتومبیل استفاده شود. حتی ممکن است از آن برای ایجاد یک نهاد تجاری دیگر استفاده شود که از طریق آن، مقادیر آتی پول نقد غیرقانونی شسته شود.

در این مرحله، در حالت ایده‌آل، پول به‌اندازه کافی شسته شده است تا بنگاه متخلف بتواند آزادانه و بدون توسل به هیچ‌گونه تاکتیک مجرمانه‌ای، از آن استفاده کند. این پول معمولاً یا به‌طور قانونی سرمایه‌گذاری می‌شود یا با دارایی‌های گران‌قیمت مبادله خواهد شد.

این روش‌ پول شویی در استرالیا و دیگر کشورها از سوی گروه‌های سازمان‌یافته همواره در حال انجام است. 

دلایل صورت گرفتن پول شویی

یکی از مشکلات تجاری بزرگ شرکت‌های تبهکاری که به‌صورت سازمان‌یافته فعالیت می‌کنند – مانند عملیات قاچاق مواد مخدر – این است که درنهایت مقادیر زیادی پول نقد به دست می‌آورند که برای جلوگیری از جذب تحقیقات توسط مقامات قانونی باید پنهان کنند. دریافت‌کنندگان این مقدار پول نقد برای جلوگیری از بدهی‌های مالیاتی هنگفت، آن را به‌عنوان درآمد تایید نمی‌کنند. 

برای مقابله با مشکل میلیون‌ها دلار پول نقد به‌دست‌آمده از فعالیت‌های غیرقانونی، شرکت‌های تبهکار راه‌هایی را برای «شستن» پول ایجاد می‌کنند تا ماهیت غیرقانونی به دست آوردن آن را پنهان سازند. به‌طور خلاصه، هدف از پول شویی، پنهان کردن پولی است که به‌طور غیرقانونی از طریق تبدیل آن به یک سیستم مالی قانونی، مانند بانک یا تجارت، به‌دست‌آمده است.

تاریخچه پول شویی

تاریخچه پول شویی، قدمت بسیار زیادی دارد. به گفته استرلینگ سیگریو مورخ، بیش از 2000 سال پیش، تاجران ثروتمند چینی سودهای خود را از طریق پول شویی از دولت‌های منطقه پنهان می‌کردند.

سیگریو می‌نویسد که دولت به فعالیت‌های بازرگانی با سوءظن فراوان نگاه می‌کرد، زیرا بازرگانان را بی‌رحم و حریص می‌دانست. علاوه بر این، مقدار قابل‌توجهی از درآمد بازرگانان از طریق بازاریابی سیاه، اخاذی و رشوه به دست می‌آمد. بازرگانانی که نامرئی ‌ماندند، توانستند ثروت خود را از اخاذی مداوم توسط بوروکرات ها در امان نگه‌دارند. 

بنابراین آن‌ها از تکنیک‌هایی مانند تبدیل پول به دارایی‌های قابل جابه‌جایی و انتقال پول نقد به خارج از حوزه قضایی برای سرمایه‌گذاری پول در تجارت استفاده کردند. این تکنیک هنوز توسط بسیاری از پول‌ شویی‌ها استفاده می‌شود.

آل کاپون و دوران ممنوعیت در ایالات‌متحده

افسانه مدرن‌تر تاریخچه پول شویی، به زمان ممنوعیت الکل در ایالات‌متحده در طول دهه 1930 نسبت داده می‌شود. به‌موجب قانون ممنوعیت الکل در ایالات‌متحده، تولید، واردات، حمل‌ونقل و فروش مشروبات الکلی از سال 1920 تا 1933 ممنوع بود.

در آن زمان، مجرمان سازمان‌یافته در ایالات‌متحده به‌شدت درگیر صنعت سودآور قاچاق مشروبات الکلی شدند و برای قانونی کردن سود خود، آن را با سود کسب‌وکارهای قانونی ترکیب کردند.

یکی از راه‌هایی که آن‌ها توانستند این کار را انجام دهند، خرید مشاغل ظاهراً قانونی و مخلوط کردن درآمدهای غیرقانونی خود با درآمدهایی بود که از این مشاغل به دست می‌آوردند. از آنجایی ‌که خشک‌شویی‌ها هرروز با مقدار زیادی پول نقد کار می‌کردند، گانگسترهایی مانند آل کاپون با خرید آن‌ها می‌توانستند بسیاری از پول‌های کثیف خود را قانونی جلوه دهند. 

قانون مبارزه با پول شویی در استرالیا

سازمان AUSTRAC (مرکز تجزیه‌وتحلیل و گزارش تراکنش‌های استرالیا) یک آژانس دولتی در کشور استرالیا است. این سازمان مسئول کشف، جلوگیری و اختلال در سوءاستفاده مجرمانه از دستگاه‌های مالی برای محافظت از جامعه در برابر جرایم جدی و سازمان‌یافته است.

AUSTRAC از طریق مقررات قدرتمند و قابلیت‌های اطلاعاتی پیشرفته، گزارش‌ها و اطلاعات مالی را جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل می‌کند. این اطلاعات حیاتی در کشف مجرمان بالقوه و فعالیت‌های مجرمانه آن‌ها به سازمان امنیت ملی برای مبارزه با پول شویی در استرالیا کمک می‌کنند.

برای بیش از 30 سال، سازمان AUSTRAC همگام با روش‌های پیچیده مجرمان و تبهکاران در سوء استفاده از سیستم‌های مالی، تکامل‌یافته است.

همان‌طور که مجرمان پیچیده‌تر می‌شوند و راه‌های جدیدی برای بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها در سیستم مالی استرالیا پیدا می‌کنند، این سازمان نیز با کمک نیروی کار متخصصی که در اختیار دارد، خود را به‌روز می‌کند.  

نحوه کار سازمان AUSTRAC برای مقابله با پول شویی در استرالیا

نهادهای گزارشگر، در خط مقدم مبارزه با جرایم مالی هستند. این سازمان به بیش از 15000 کسب‌وکار یاری می‌رساند تا از تجارت خود در برابر سوءاستفاده‌های مجرمانه مالی محافظت کنند. همچنین این سازمان از یکپارچگی سیستم مالی با اطمینان از اینکه نهادهای تحت نظارت از قانون پیروی می‌کنند، محافظت خواهد کرد.

کسب‌وکارهای موردحمایت AUSTRAC، موارد مشکوک را شناسایی و اطلاعات آن را ارسال می‌کنند و تراکنش‌های مالی را به سازمان گزارش می‌دهند. متخصصان، اطلاعات مالی این سازمان این اطلاعات را برای شناسایی فعالیت‌های مجرمانه تجزیه‌وتحلیل می‌کنند.

تمام تراکنش‌ها و موارد مشکوک گزارش‌شده به AUSTRAC نیز مستقیماً در اختیار بیش از 5000 کاربر تعیین‌شده در آژانس‌های فدرال و ایالتی قرار می‌گیرند.

برخی از قوانین مربوط به جابه‌جایی پول در استرالیا

• برای نقل‌وانتقال مبالغ بیش از 1000 دلار، مؤسسات مالی موظف‌ هستند پس از رؤیت کارت شناسایی عکس‌دار مشتری، مشخصات کامل او را ثبت کنند. این مؤسسات همچنین باید یک کپی از مدارک شناسایی مشتری را در موسسه نگهداری کنند.
• برای هرگونه نقل‌وانتقال مبالغ بیش از 10.000 دلار، مؤسسات مالی موظف به دریافت دو کارت شناسایی متفاوت از مشتری (که دست‌کم یکی از آن‌ها عکس‌دار باشد) هستند. 
• مؤسسات مالی همچنین باید تاریخ و ساعت دقیق انجام معامله، شماره‌حساب فرستنده و گیرنده را ثبت و نگهداری کنند.

در پایان هر هفته، مؤسسات مالی مجاز موظف‌ هستند به‌طور دقیق گزارش کلیه نقل‌وانتقال‌های مالی صورت گرفته را به سازمان Austrac ارائه کنند. این دستورالعمل‌ها به منظور مقابله با پول شویی در استرالیا انجام می‌گیرند.